In de week
van 9 maart 2013 heb ik naar 20 mensen een brief gestuurd. In deze brieven, op mooi
zwaar vanillekleurig briefpapier, typte ik op een ouderwetse typemachine enkel
de vraag ‘Wat is schuld?’.
Op de achterzijde bevond zich het
emailadres waar al dan niet op gereageerd kan worden: ‘schuldvraagenantwoord@gmail.com’.
Ik stopte in
10 willekeurige brievenbussen van woonhuizen in Tilburg een brief met op de envelop: AAN DE EERSTE LEZER
En ik schreef
10 mensen aan via hun adres, in de omgeving van Tilburg. Zo richtte ik een brief aan een postzegelhandelaar, een medewerker van de immigratie- en naturalisatiedienst maar bv. ook aan een gelovige uit de abdij in Berkel-Enschot.
Fotografie: Adam Saint
Fotografie: Adam Saint
In het midden van ons donkere woud
Ik onderzocht of het mogelijk is iets van de specifieke sfeer van de poëzie van Dante op te roepen in het gezicht en de houding van mensen. Ik vroeg aan willekeurige mensen om plaats te nemen op een stoel en zich zoveel mogelijk in te leven in de eerste twaalf regels van De Goddelijke Komedie. Ik maakte van de mensen die accepteerden steeds twee foto’s. Eén voor en één tijdens het moment dat ze letterlijk in het verhaal zaten.
De foto’s n.a.v. dit project werden in Kunstpodium T geëxposeerd in de Leerling/Meester exposities. In totaal werden 27 mensen gefotografeerd. Hierboven een selectie.
Project 'De stad en de kunsten'
Een aantal foto’s van mijn werk in De Reeshof in Tilburg, waarbij ik flinters van dichtregels heb geplaatst in een wijk om aan te zetten tot gedachten of gedichten.
Locus Genii
Stills uit de korte film ‘Locus Genii’, waarin ik mensen vroeg waar de plek van de ziel is. Er zijn steeds drie monologen tegelijk te zien, die samen een onsamenhangend gesprek lijken. Onsamenhangend langs elkaar en langs onze eigen gedachten heen praten, is denk ik ook wat we doen als we onderwerpen als deze aansnijden...
Berceuse no. 10
Een beeldend wiegelied uitgevoerd in keramiek.
Ontwerp deken
Berceuse no. 5
Een kinderdeken uitgebreid in gebroken wit en lichtgeel-glow-in-the-darkgaren, in het Textielmuseum in Tilburg. De deken laadt zich overdag op aan het licht. En als de lamp voor het slapen gaan uitgaat, wordt er in de vorm van licht heel subtiel een beeldend gedicht zichtbaar, dat na een paar minuutjes vanzelf weer dooft.
Maat: 120 x 160 cm
Model voor installatie
Ik zag mij verloren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten